„Myszy i ludzie” Johna Steinbecka

John Steinbeck w swojej powieści "Myszy i ludzie" ukazuje relacje międzyludzkie, traktowanie ludzi stereotypowo i sądzenie po pozorach, ale robi to w tak niebanalny sposób, że z tekstu nie wieje nudą, a wręcz odwrotnie.

Głównymi bohaterami są George i Lennie. To robotnicy, którzy właśnie zatrudnili się w nowej pracy. Już od początku akcji obserwujemy specyficzne traktowanie Lennie'ego przez George'a. Wydaje się, że nim rządzi, mówi, co ma robić, czego nie. Lennie bowiem jest ograniczony umysłowo. Jest po prostu dużym dzieckiem, które chce dotknąć wszystko, co mu się podoba. Łatwo zapomina, co się do niego mówi i całkiem podporządkowuje się George'owi. Traktuje go jak swego opiekuna, któremu stara się być za wszelką cenę posłuszny.

Lennie patrzy na świat oczami dziecka, jest bardzo naiwny, ufny, jednocześnie otwarty na innych ludzi. Dysponuje ogromną siłą fizyczną, co, jak się okazuje, przysparza mu trochę problemów. Te, zdaje się, przewiduje jego przyjaciel. Mówi mu, gdzie w razie niebezpieczeństwa powinien pójść i co robić. Czy Lennie będzie musiał skorzystać z rady George'a?

Bohaterowie marzą, aby kupić kawałek ziemi, zamieszkać na nim, uprawiać ziemię. Lennie cieszy się na możliwość opiekowania się królikami, które zamierzają posiadać. Lennie często prosi George'a o przypomnienie mu, jak będzie wyglądało ich życie na własnej ziemi. Wydaje się, że to sprawia mu największą radość, żyje nadzieją i wiarą, że będzie odpowiedzialny za króliki. Stara się robić wszystko, by George pozwolił mu na to, cały czas boi się, że zrobi coś, co spowoduje, że George zabroni mu posiadania królików. Ta opowieść o współnym życiu kompanów powtarza się w powieści kilka razy. George początkowo jakby nie wierzy, że te marzenia mogą się spełnić. W jego świadomości funkcjonują one jako mit, a nie coś realnego. Jednak kiedy pojawia się możliwość ziszczenia się tych opowieści, wierzy w nie i dąży do ich spełnienia.

Czy bohaterom uda się zrealizować plany?

Powieść zmusza do zastanowienia się nad światem, ludźmi, sobą. Jacy jesteśmy, do czego dążymy? Czym się w życiu kierujemy? Jakimi wartościami? Takie pytania nasuwają się po przeczytaniu powieści. Choć krótka, jest bardzo treściwa. Wzrusza niebanalnym zakończeniem. Powstaje pytanie, które nasuwa tytuł utworu: Kim są myszy, a kim są ludzie?