„Osamotniony na szczytach serca” Rainera Maria Rilkego

Kim był Rilke, możecie się dowiedzieć np. tutaj. Natomiast dzieła Rilkego w oryginale znajdziecie tutaj. Jedno jest pewne – Rilke był jednym z największych poetów nowoczesnych, który przydarzył się kulturze europejskiej na początku wielkiej epoki Nowoczesności. Poezja Rilkego mówi w sposób istotny o rzeczach istotnych: w tym jej wielkość i humanistyczna godność. Co więcej, rozwój jej polega na mówieniu o rzeczach coraz istotniejszych w coraz istotniejszy sposób. Liryczna procedura dochodzenia istoty „rzeczy” – i rzeczy istotnych – w połączeniu z niezwykłością wyobraźni, ostrością widzenia i absolutnym słuchem stylistycznym zrodziła niewiarygodną precyzję wyrazu najczystszej esencji emocjonalnej i intelektualnej. Niech za dowód posłuży ten utwór, który mam nadzieję zachęci Was po sięgnięcie po pozycje Rilkego...

Jak przed zetknięciem z twoją duszą mogę

zachować własną duszę? Ponad tobą

ku innym rzeczom jakże ją przeniosę?

Ach, obcą raczej wybierając drogę

w ciche ją miejsce zaniósłbym po ciemku,

gdzie już jej nie udzieli się jak wcześniej

drżenie twojego wewnętrznego lęku.

Zetknięcie nasze jest jak pociągniecie

smyczka, oboje łączy nas ze sobą,

żeby dwie struny jednym brzmiały głosem.

Na jakim nas rozpięto instrumencie?

Jakiż to skrzypek trzyma nas w swym ręku?

O, słodka pieśni.